Historia obiektu

Elektrownia w Żarnowcu uchodzi za największą w Polsce elektrownie szczytowo-pompową. Decyzja o jej budowie zapadła 1 czerwca 1973 roku, budowa trwała 10 długich lata, a jej definitywne uruchomienie przypadło na 1983 rok. Głównym zbiornikiem wodnym tej elektrowni jest sztuczne jezioro powstałe na dawnej wsi Kolkowo. Ma ono powierzchnię 135 hektarów oraz jego pojemność sięga 13,8 miliona metrów sześciennych. Według najnowszych danych jezioro to pozwala na zgromadzenie ilości wody mogącej potencjalnie wyprodukować 3,5 GWh energii elektrycznej.
 
Pierwotnie, obiekt ten przed rozpoczęciem prac budowlanych miał służyć przede wszystkim jako wielki akumulator energii dla powstającej równolegle Elektrowni Jądrowej w Żarnowcu, jednak z czasem plany się pozmieniały aktualnie jest dzisiaj największą elektrownią szczytowo-pompową w Polsce.

Parametry hydrotechniczne

Elektrownia Wodna w Żarnowcu która działa nieprzerwanie od 1983 roku wyposażona jest w 4 hydrozespoły, które mają takie same parametry i posiadają możliwość zmiany kierunku przepływu i pracy pompowej. Parametry dla pracy turbinowej (czyli generacji energii elektrycznej) to w sumie 716 MW a dla pracy pompowej (czy pobór energii elektrycznej) z kolei osiągają moc 800 MW.
 
Co ciekawe turbiny mogą być uruchamiane zdalnie z Warszawy z tzw. Krajowej Dyspozycji Mocy. Pieczę nad tym obiektem sprawuje spółka PGE Energia Odnawialna S.A. Wodę do elektrowni doprowadzają bardzo duże i charakterystyczne rurociągi o długości 1100 metrów. Spad, czyli różnica poziomów wody górnej i dolnej wynosi 125m. Sumując możliwości przepływu czterech rurociągów jednocześnie wypływa ponad 700 metrów sześciennych wody na sekundę.